Başın sağolsun, derlerdi. Bencillik gelirdi. Sevdiğim ölmüş, kendimi düşünmeyeceğim derdim. Başın sağalsın’mış aslı. Sen sağ ol demek değil, acın dinsin, yaran kapansın demekmiş. Bebeğimi kaybedince öğrendim.
Alican’ın gözlerini hayal ederdim miniğimde. Hep öyle sevdim, sevmeme izin verilen süre kadar. Kalbi durana kadar. Ben sadece bir çocuğum olsun istememiştim. Ben Alican’dan bir çocuğum olsun istemiştim. Ben sadece bebeğimi değil, kısacık süre bedenimde büyütebildiğim bir parçasını da kaybettim Alican’ın. Kime benzeyecekti, nasıl büyüyecekti, sağlıkla büyüyebilecek miydi?
Allah bize 10 hafta önce bir mucize göndermişti, dün Allah’a emanet ettik, rahmetini esirgemesin inşallah.
Bebeğini kaybeden sadece benmişim gibi davranmadığınız, Alican’in da bir baba olarak bebeğini kaybettiğini unutmadığınız ve onun da hep yanında olduğunuz için teşekkür ederim. Benimle birlikte onun da desteğe çok ihtiyacı var.
O’ndan geldik, o’na döneceğiz. Teslimim, kabullendim. Zamanı geldiğinde nasıl bir surette cennette kavuşacağımızı merak ederek geçireceğim ömrümü. Hiç görmedim, bilmedim onu. Belki de hayırlısı buydu, hiç isyan etmedim.
Aşkım, Alican’ım. Başımız sağalsın sevdiğim.
“Sen çölüme yağmur oldun
Sen, geceme gündüz oldun
Sen, canıma yoldaş oldun
Sen, kışıma yorgan oldun”
Kaynak: Onedio
