İRFAN SAİM
Kıymetli karilerim;
Edebiyat dünyasında adı, “eleştirmen” kelimesinden ayrı zikredilmeyen bir arkadaşım, bir haftasonu, “Edebiyat dünyasının yeraltında neler olup bittiğini merak ediyorsanız,” dedi. “gelin bu hafta sizi edebiyat dünyasının yeraltındaki dehlizlerinde kısa bir tura çıkarayım.”
Bir uğultu sonrasında –artık bu ekibin başkanı olduğunu düşündüğüm- ortada oturan elindeki tokmağı kürsüye vurdu. Sessizlik sağlandı. “Şimdi ise Kurt Vonnegut’un Türkiye Şubesi için adaylarınızı alayım.” dedi. En arkalardan biri “Latife Tekin.” dedi. Orta sıralardan biri “Burak Aksak”, bir diğeri ise “Murat Menteş.” dedi. Arkadaşımın ekranından gördüğüme göre yine anket açıldı, yine oylamalar yapıldı. Başkan sonucu ilan etti: “Kurt Vonnegut’un Türkiye Şubesi oybirliği ile Murat Menteş seçilmiştir.”
“Son olarak,” dedi başkan. “Yerli Wirginia Woolf’umuzu seçeceğiz. Adayları alalım.” Bu soru karşısında kimsenin sesi çıkmadı. Kaldırılan bir el de görmedim. Sessizlik uzadıkça yarı karanlık bu ortamdaki gerginliğin arttığı çok net hissediliyordu. Sanki sessizlik az daha uzasa yerli Wirginia Woolf seçilemeyecek, seçilemeyince de bu edebiyatın yeraltısı ansızın ifşa olacak gibi hissettim. Elimi kaldırıp “Benim konuşmam ne kadar doğru bilmiyorum ama kuruldaki arkadaşlarınızın neden sessiz kaldıklarını anlamak zor değil. Zira Woolf, üslubu zor bir yazar, ona layık bir aday bulamamışlardır.” dedim. “Müsaade ederseniz bir isim önerebilirim.” Başkan lütfen der gibi başını salladı. “Funda Özsoy E.” dedim usulca. “Başka bir önerisi olan yoksa anketi açmadan onaylıyorum.” dedi başkan. Hala kimseden ses çıkmıyordu. “O halde Funda Özsoy E.’yi, Türk Edebiyatının yerli Wirginia Woolf’u ilan ediyorum.”