Kalben, yaşadığı travmanın onu yalnızlaştırdığını ama müziğin ona yeniden güç verdiğini vurguladı:
’19 yaşındayım.Annemin ölmek üzere olduğunun haberini almışım.Otobüs.Mola olmuş.Uyuyorum.Haberin ağırlığı kabus gibi çökmüş.Arkadaşlarım molada inmişler.Bacaklarımın arasında bir el ile uyandım.Arka çapraz koltuktan gelmiş şerefsiz.Ellerini hiç unutmuyorum.Kimseye diyemiyorum Yolculuk bittikten sonra arkadaşlarıma ‘beni neden bıraktınız?’ diye kızarak anlatmaya çalışıyorum.Erkek olan olay ona olmuş gibi yükseliyor, adamı bulup dövmek istiyor. Kadın olan içine kapanıyor.Ben ise bu olayı senelerce anlamlandıramıyorum.Seneler içinde bunun gibi ve daha beteri olaylar birikiyor.Kimi zaman kabullenmem senelerimi alıyor yine.Bazılarından bahsetmedim, bazılarını birine yardım ederim umuduyla üstü kapalı paylaştım. Bi’ Şeyler şarkısını yazana kadar müzikte bile dışavurmamıştım tam anlamıyla.
Bana rızam olmayan şeyler yapan isimleri paylaştığım sözüm ona arkadaşlar ‘ama sen de oraya gitmişsin’, ‘davet etmişsin’ gibi laflar edince arkadaş sayım azaldı. ‘Bana böyle yaptı’ dediğim insanlar, yine faillerle arkadaşlık etmeye devam ettiler. Feminist söylemlerle süsledikleri sofralarını uzaktan izledim. Hiçbir zaman açıkça isim vermedim, bunu yapamadım. Bugün isimleri açıklayan, deneyimlerini paylaşan herkesi kutluyorum. Sessiz kalan ve başına gelenleri, ona yapılanları kendince işlemeye çalışanları da kutluyorum. Destek alabilmenizi gönülden diliyorum. Ben destek alarak hayatta kaldım. Kimi zaman bazı şeyleri suistimal etmemin temelinde, suistimal edilmiş olmam yatıyordu. Kendime değer vermeyi ve yaşamaya değer olduğumu derinden hissetmem çok uzun seneler aldı. Destek almanın ne demek olduğunu bilmediğim, üstüne üstlük maddi gücümün de olmadığı uzun seneler içinde geleneksel kadınlığın dışında hissettim. Benden bir kadın olarak beklenenleri sunamadığımı hissedip yalnızlaştım. Kendime bana kötü davranacak, ruhsuz, saldırgan, toksik partnerler seçtim. Bana kötü davrananlara iyi davranmaya devam ettim. Derin bir suçlulukla… Derin bir özdeğersizlikle… Hala en yakınlarım bile tanımadığım bir erkek, arkamda duvar varken üzerime hızla yürüdüğünde, yahut bana arkadan sarıldığında, yahut izin vermediğim bir hareketle yakınlık kurmaya çalıştığında neden saniyesinde paniklediğimi, ya da bir anda öfkeyle kudurduğumu, belki apansız içime kapandığımı anlamıyorlar. Hala beni gerçekten sevdiğini hissettiğim bir partnerim olmadı. Hala bilinçli, istekli fiziksel yakınlık kurmak benim için zorlu bir mesele. Hala bu konuda bunları yazarken dişlerimi sıkıyorum. Müzik ve müzik yoluyla tanıdığım kalpler sayesinde hayata sarılma gücü buluyorum. Müzik, her şeyim. Müzik içinde bile güvensiz hissettiren, mafya hareketler sergileyen, bir kadına nasıl davranacağını bilmediği için hanzolaşan tipler var. Korunmadığımızı, arkamızda kanunların olmadığını, korunaklı bir düzene sahip olmadığımızı bildikleri için.. Acı bir zaman bu ancak acımız ortak. Düşmanımız ortak. Yalnız değiliz. Geçmişte bilmeden size zarar vermiş biriyle yan yana geldiysem, sizden bu karanlık içinde, ben özür dilerim. Sevgimle. Kalben’
Kaynak: Onedio
