‘Dün akşamla ilgili biraz içimi dökmek istiyorum.
Dün sinirliydim, bugünse üzgünüm. Bu ülkede insanın her yerde ve her açıdan nasıl bu kadar değersizleştirilebildiğini gerçekten anlayamıyorum. Ben, bu ülkedeki en büyük festivallerden biri olan Rock’n Coke’a yıllarca katıldım. Liseden beri paramı hep deneyimlere, konserlere, festivallere harcadım. Dünyanın birçok yerinde stadyum konserlerine, global festivallere gittim. Takip edenler bilir. Kimi zaman VIP bilet aldım, çoğu zaman da kalabalığın içinde, “general admission” denen ayakta alanlarda eğlendim. İnsanların birbirine çarpmayacak kadar mesafe bırakmayı bildiği bir festival ve konser kültürüyle büyüdüm. Yalnızca Avrupa ve Amerika’dan söz etmiyorum. Bu, kendi ülkemizde de bir zamanlar böyleydi. Üstelik o zamanlar alkol satışı yapılan alanlar olmasına rağmen. Üniversite yıllarımda İTÜ’nün şenliklerine de defalarca katıldım. Sorunsuz ve güvenli şekilde… Bu yüzden iyi bir organizasyonla, o alanın kapasitesinin hem bilet alıp gelen misafirlere hem de okulun öğrencilerine yeteceğini tahmin etmek zor değil. Ve evet, bu bir üniversite şenliği değildi. Bu ücretsiz bir belediye konseri de değildi.
Bu, farklı fiyat kategorilerinin olduğu, büyük çaplı bir konserdi .Ben VIP bilet satın aldım. Ve elbette başka bir yerde, başka bir konserde yeniden bulunacağım. Ama mesele bu değil. Mesele şu ki; neredeyse hiç kimse ödediği paranın karşılığını alamadı. İnsanlar haksızlığa uğradı, bir izdihamın ortasında kaldı, kendini güvende hissetmedi. Kimileri içeriye bile giremedi.
Girebilenlerse çıkmak istediklerinde çıkamadı. Bu kabul edilemez. Evet, dünyada daha büyük problemler var. Ama bu, yanlış olana “yanlış” demeyecek miyiz demek?
Kriz yönetiminin ve güvenliğin olmayışına, haksızlıklar karşısında sessiz kalmaya alışmış olmamıza üzülüyorum. Kutuplaşmamıza, sorumluların sorumluluk almamasına üzülüyorum.’
Kaynak: Onedio
