Asude Akman Sönmez
Kıymetli dostum Elizabeth Bennet,
Ne zaman ki yalnızca okumaya değil, yaşamaya da karar verdik, işte o zaman o saf ve naif genç kızlık dönemi geçmişte kaldı. Artık ayakları yere basan, gerçek dünyayı görebilen, kendi kararlarını kendi alan kadınlara dönüştük. Bu dönüşümde senin varlığının izlerini görmemek mümkün değil. Zira sen, dar kalıpların çizdiği yolları değil, kendi aklının ve kalbinin işaret ettiği patikaları tercih eden bir genç kadındın. İçinde yaşadığın dünyanın senden beklediklerini bilsen de, kendi değerlerini bunların önüne koymaktan çekinmedin. Olaylara dışarıdan bakabilme becerin ve zaman zaman alayla karışık hakikati dillendirişin, beni erken yaşta düşündürmeye başlamıştı. Belki de bu yüzden, çevremle kurduğum mesafede ve hayata biraz eğilerek bakabilme halimde sana benzeyen bir taraf vardı.
Sevgili dostum,
Sevgiyle ve minnetle,